Lennon versus Jesus

John Lennon sa ein gong at Beatles var meir populære enn Jesus. Det fekk han mykje peppar for. Eg sit her, ein torsdags kveld, og føler eit ansvar for å ta Lennon i forsvar. Rett skal vere rett, formuleringa var ikkje av den audmjuke sorten, men det tydar ikkje at ho fortenar å dømmast utan vidare. Det er ein mangel på avgrensing, ein tidløyse, som gjev utsagnet veldig tyngde. Viss Lennon hadde sagt «vi er meir populære enn Jesus var», ville kritikken venteleg ha vore noko meir avdempa. Jesus var ikkje berre populær då han levde. Som vi hugsar så vart han tvert om så upopulær at han blei henretta. Men ulikt Beatles har han hatt rikelig med tid til å retta på omdømet sitt seinare. Evig liv eller ikkje; han har i alle høve hatt nærast 2000 år i rampelyset.

Kva er det så eg prøvar å seie? Jo, John Lennon gjorde det ikkje lett for seg sjølv; han kasta seg ut i det dumdristige. Det er ikkje mange forunt å bli heltar i si eiga tid, men Lennon gav seg ikkje utan eit sverdslag. Svaret gav seg likevel raskt; det kunne ikkje bli noko anna enn Davids kamp mot Goliat. Jesus vann fyrste runde, men selg ikkje skinnet før bjørnen er skutt! Tida spelar på lag med Lennon.